Maar wanneer komt die dag? Vanmorgen speelden we thuis en dan zal je zeggen: lekker thuis, lekker onze eigen grasmat. Lekker veel ouders en andere toeschouwers die komen juichen voor die mooie F2. We gaan winnen... Maar we hebben drie punten moeten meegeven aan MVV (Meteren). Sam, William en Noah konden geen positie vervullen deze dag vanwege hun afwezigheid. Maar niettemin zette aanvoerder Ties alles op het spel om over de middenlijn te komen en koers te zetten richting het (goede) doel. Huub, na enkele malen afwezig te zijn geweest, had het voetballen al gauw weer in de smiezen en mocht voorin beginnen. Keeper Jayden heeft zich hard gemaakt, maar we gingen de rust in met een 2-0 achterstand. Geeft niet, zou je denken, alle kans om het nog recht te zetten...

Na de rust leek Meteren té uitgerust in het veld te komen, waardoor we wilden profiteren van de lichte vermoeidheid die bij Meteren te zien was. Naomi heeft haar beste benen voor gezet en heeft druk gezet. Dit bracht MVV even uit de concentratie en dáár was dan toch dat ene doelpunt van onze speer Floris. Prachtig doelpunt. Proberen we nóg een goal te maken? Morten, vanuit zijn verdedigingspositie tóch mee naar voren, want niet alleen verdedigen is voor hem weggelegd, counteren kan hij ook. Bente leidde de Meterense jongens af, maar gingen richting de 16 en wat jammer...eindstand was 1-6. 

Chapeau voor Piet van Duuren, die wegens afwezigheid van de ingeroosterde arbiter, onze F2 mocht fluiten! Dank je, Piet!