In Nederland hebben we prachtige musea. Mijn moeder sleepte me al heel jong mee naar het Rijks, Stedelijk en Tropenmuseum en ik vond het altijd heel leuk. Mijn wederhelft en ik delen de liefde voor van Gogh en andere impressionisten. Maar voor hem gaat er uiteindelijk niets boven Rembrandt. Hij heeft me ooit, nadat we al vier uur in het Louvre hadden gelopen nog eens een uur lang het hele museum doorgesleept op zoek naar een Rembrandt die daar ergens moest hangen. We hebben het gevonden een klein schilderijtje van dertig bij veertig maar….wel de moeite waard. Ik heb een andere tic, als ik in Parijs ben moet ik altijd naar het Centre Pompidou want daar zijn kunstwerken van Kienholz, stillevens maar niet geschilderd gewoon echt. Een slaapkamer waarvan het lijkt dat de bewoners tien jaar daarvoor zijn weggelopen en alles zomaar hebben achtergelaten. Overigens is er ook een kunstwerk van Kienholz in het Stedelijk museum in Amsterdam “The Beanery”een aanrader ( zoek maar op Google).

Maar wat schetst mijn verbazing, ik hoef helemaal niet naar Parijs of het Stedelijk, wij hebben bij Lekvogels ook van zulke kunstenaars. Helaas is het kunstwerk niet gesigneerd anders had ik ze kunnen bedanken.

Maar dan realiseer ik me dat de accommodatie van Lekvogels geen museum is en dat er zulke stillevens niet thuishoren. En dat er mensen zijn die dit “kunstwerk”voor de zoveelste keer moeten opruimen. Beste kunstenaars als ik stillevens wil zien ga ik liever naar een museum en tref ik het bij voorkeur niet aan bij Lekvogels.

O ja, mijn mannetje wil natuurlijk de Nachtwacht in zijn nieuwe omgeving zien maar ja… hij heeft een hekel aan lange rijen dat wordt dus pas over tien jaar.