Van de week ontstond er in mijn omgeving weer die vreemde discussie over welke zintuigen je zou kunnen missen als je zou moeten kiezen. Het ging met name over horen en zien. Ik vind het altijd een rare discussie want je wilt ze natuurlijk geen van allen kwijt, een soort van ‘Sophie’s choice “ en je hebt er uiteindelijk ook niets over te vertellen, dus mengde ik me niet in het gesprek. Maar in de bus naar huis dacht ik er toch over na en maakte afwegingen. Ik lees graag, ga graag naar theater en museum en daar heb je toch je ogen voor nodig. Muziek is voor mij bijna een eerste levensbehoefte en laat staan dat ik niet meer zou kunnen horen en babbelen, ondenkbaar! Er zijn tegenwoordig luisterboeken dat zou dus geen probleem moeten zijn.
Voor ik de bus uitstapte had ik toch stiekem een keuze gemaakt, ik zou zeker willen blijven horen. Vijf minuten later stapte ik ons huis binnen en rook een heerlijke geur van het eten wat mijn eega had gekookt. Precies…reuk misschien een iets onderschat zintuig. En ja, ik kook ook graag en daarbij is de reuk onmisbaar. Maar een geur kan je ook terugbrengen naar het verleden, mooie of vervelende herinneringen bezorgen of je zomaar een prettig gevoel geven. Het schijnt zelfs belangrijk te zijn bij het kiezen van een partner.
Bij een zaterdag “voetbal” worden in ieder geval al je zintuigen op scherp gezet.
De ochtend : de geur van koffie in de commissiekamer en bij slecht weer het gerinkel van de telefoon ( “gaat alles bij jullie door”?). In de loop van de ochtend het snelle tikkende geluid van kleine kicksen door de gang. Hoe verder de dag vordert hoe langzamer en zwaarder de tred van de voetballers wordt. Het veranderen van een schone gang naar een gang vol met kluiten aarde. De geur van koffie vermengd met die van limonade en AA. Een afwisseling van vrolijke, opgewonden, teleurgestelde en soms paniekerige stemmen(“waar is……?), eind van de ochtend keert even de rust terug. Inmiddels ruikt het naar zeep en natte aarde.
Het begin van de middag, het ruikt weer naar verse koffie maar ook naar een broodje bal.
Mannen met zware tassen staan klaar om te vertrekken naar de tegen partij, even later druppelen mannen van een tegenpartij met net zulke zware tassen binnen. In de bestuurskamer begint de “voorbeschouwing”van de wedstrijden die gespeeld moeten worden. Het overheersende geluid van een muziekkast om de strijdlust aan te wakkeren, de geur van massageolie en wederom kicksen in de gang en “strakke koppies”. En dan een goeie, mooie, waardeloze of teleurstellende wedstrijd. In ieder geval ruikt je twee uur later bier om te vieren of de teleurstelling weg te drinken. De geur van bier, zweet, deodorant en gras blijft nog een poos in je neus hangen en het rumoer van de kantine in je oren als je huiswaarts keert.
De geur van speculaas, het geluid van soul en klassiek en een mooie zonsop en ondergang kunnen mij erg blij maken. En nu heb we het nog niet eens gehad over het tastzintuig.
