Cookie beleid Lekvogels

De website van Lekvogels is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Column Edith: Vroeger

12 mei 2011 12:30


Ik zit in de gevarenzone, ik bedoel ik heb de leeftijd bereikt dat je geneigd bent het vaak over vroeger te hebben. Nou is dat al bijna mijn hele leven een favoriet onderwerp, niet dat ik constant roep dat vroeger alles beter was maar het was in ieder geval wel anders. En ik moet toegeven ik vond het soms ook wel leuker.

Ik kan zelfs heimwee hebben naar een tijd die ik niet eens heb meegemaakt. Als kind luisterde ik graag naar de verhalen over vroeger die mijn opa en oma vertelden en dat ware niet altijd vrolijke verhalen. Ik genoot van de kinderliedjes die oma voor me zong, liedjes uit haar jeugd ( oma had ook nog eens een mooie stem). Maar ik kijk ook graag terug naar mijn eigen jeugd, de jaren vijftig en zestig. Alles leek zo simpel, overzichtelijk en vanzelfsprekend. Natuurlijk was ik ook naïef, ik dacht eind jaren zestig ( flowerpowertijd, love and peace) echt dat de hele wereld uiteindelijk in een soort paradijs zou veranderen, niets is minder waar maar ik kijk met veel plezier terug naar die tijd. En dan de communicatie, wat was het heerlijk rustig, twee tv zenders die ongeveer vijf uur per dag uitzonden, geen mobiel en computer.

Toen ik met mijn eega in 1979 voor vier weken naar Amerika ging hebben we de achterblijvers slechts een ansichtkaart gestuurd maar er waren na thuiskomst over en weer wel veel verhalen te vertellen. Je kan het je bijna niet meer voorstellen in een tijd waarbij over elke beweging die men maakt of gedachten die men heeft een twitter bericht de wereld wordt ingestuurd. Natuurlijk ben ik meegegroeid met alle ontwikkelingen die in de loop der jaren zijn ontstaan echter soms met “frisse”tegenzin. Toch moet je hiermee uitkijken het leven en de mensen veranderen en je daar tegen verzetten heeft geen zin. Als je ouder bent moet je hierin een weg zien te vinden en “meeveren”, ben je jong is het soms niet gek om even stil te staan en je af te vragen waarom oudere soms zo “vreemd” reageren.


Bij het voetbal zie je het ook gebeuren, de oudere mannen langs de lijn, die commentaar geven en elkaar aanstoten met een gezicht van “dan wij vroeger”dat waren nog eens tijden en na een paar biertjes worden de mannen weemoediger en de verhalen heroïsch, het zal ongetwijfeld waar zijn en natuurlijk vind ik die verhalen weer prachtig maar we hebben te maken met het heden. Het is een hele andere wereld dan vroeger maar als je echt wilt is die ook leuk. 


En ik zing lekker voor mijn kleinzoon de liedjes van mijn oma:


 Hela gij bloempjes, slaapt gij nu nog?
Springt uit uw knoppen, haast u dan toch!
't Zonnetje kijkt u al vlak in 't gezicht.
Bloempjes ontwaakt toch, het is al zo licht
Bloempjes ontwaakt toch, het is al zo licht.


 Hela gij kindje, vlug op de been!
't Zonnetje schijnt al door 't vensterken heen.
Vogels en bloemen het wachten haast moe.
Roepen het vrolijk;"Goemorgen" u toe!


 't Zonnetje gaat van ons scheiden
't Avondrood kleurt weer het veld
Zoete rust mogen wij beiden
Nog door geen zorgen gekweld
Hoort gij, hoe 't klokje, met lieflijke klank
Ons weer, naar huis roept, tot bede-en tot dank
Lui nu, o klokje, lui voort
Slapen wij straks ongestoord

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!